Rząd: Tetraodontiformes (rozdymkokształtne)
Rodzina: Ostraciidae (kosterowate)
Lactoria cornuta
Rząd rozdymkokształtnych obejmuje także takie rodziny jak: Tetraodontidae (rozdymkowate), Diodontidae (najeżkowate), Balistidae (rogatnicowate), Monacanthidae (jednorożkowate) oraz Molidae (samogłowowate).
Podczas gdy rozdymkokształtne wykorzystują wiele różnych mechanizmów obronnych, kosterowate charakteryzują się pancerzem złożonym z wielokątnych płytek kostnych , który nadaje im charakterystyczny pudełkowaty kształt. Ze względu na swoją sztywność utrudnia on rybom szybki ruch, jednak ochrania je przed drapieżnikami.
Kostera rogata występuje w pobliżu raf koralowych Indo-Pacyfiku, od Afryki Południowej przez Indonezję, Wysp Markizy do południowej Japonii. Spotkamy ją na głębokości od 1 do 100 metrów. Ryba ta dożywa kilkunastu lat i osiąga długość 40 cm, chociaż może dorastać nawet do 50 cm. Jej pokarm stanowią bezkręgowce denne. Osobniki dorosłe są samotnikami, podczas gdy młodociane tworzą małe grupy. Ma ciało w kolorze żółtym lub oliwkowym pokryte turkusowymi plamkami. Płetwa ogonowa rośnie przez całe życie, osiągając niekiedy nawet 2/3 długości ciała kostery, jednak nie stanowi ona funkcji napędowej, a raczej steru.
Poprzez ruch płetw piersiowych i odbytowych ryby te tworzą wiry wokół ciała, co skutkuje specyficznym samokorygującym ruchem pływackim.
Cechą charakterystyczną kostery są cztery rogi. Dwa wyrastają z głowy i skierowane są do przodu, zaś pozostałe dwa wyrastają w pobliżu płetwy odbytowej i skierowane są do tyłu. Przypuszczalnie rogi kostery są dodatkowym mechanizmem obronnym zniechęcającym drapieżniki do połknięcia jej. Potwierdzać może to fakt, iż złamane rogi mają zdolność regeneracji, odrastają w ciągu kilku miesięcy. Dodatkowo, gdy ryba jest zraniona lub poczuje się zagrożona wydziela do otaczającej wody toksynę (ostrakitoksynę) odstraszającą drapieżniki. W przypadku, gdy zwierzęta znajdują się na ograniczonej przestrzeni jest ona dla nich śmiertelna, również dla kostery.