Słodka czy słona? Zwierzęta sportretowane w tej sali pochodzą z wód słodkich obu Ameryk oraz kontynentu afrykańskiego.
Podróż otwiera bliskie spojrzenie na krokodyla krótkopyskiego Osteolaemus tetraspis, który zasiedla strumienie, małe rzeczki oraz stawy gęstych lasów deszczowych. Skryty tryb życia i trudny do zbadania teren występowania powodują, że jest jednym z najsłabiej zbadanych gatunków krokodyli. Dlaczego naszym gościom wydaje się, że ów krokodyl nie jest prawdziwy? To zwierzę, które ma aktywność nocną, dlatego za dnia widywany jest najczęściej w bezruchu. W tym czasie jego serce uderza zaledwie trzy razy na minutę. Tajemniczo prezentują się niszczuki, które wyglądają jak coś pośredniego pomiędzy szczupakiem a krokodylem: do szczupaka nawiązuje wydłużony tułów z trzema płetwami w części ogonowej, a z krokodylem kojarzą się długie, uzębione szczęki. Niszczuka krokodyla Atractosteus spatula jest największą rybą słodkowodną Ameryki Północnej. Może przekroczyć długość 3 m i wagę 100 kg.
Osobliwe zwierzęta z Meksyku… Z jezior w tym regionie świata pochodzi aksolotl meksykański – z wyglądu wiecznie młody płaz – zwraca na siebie uwagę pióropuszem ze skrzeli.
Zwierzę to ma duże zdolności do regeneracji utraconych części ciała. Ambystoma mexicanum ma też zdolność do neotenii, co oznacza, że rozmnaża się już w postaci larwalnej. Kolejny mieszkaniec Ameryki Środkowej, ślepczyk jaskiniowy, radzi sobie doskonale w wodach podziemnych. Cechą charakterystyczną Astyanax fasciatus mexicanus jest zanik oczu i ubarwienia. Ślepiec większość czasu spędza na poszukiwaniu pokarmu, którym w środowisku naturalnym może być nawet kał nietoperza.
Podróż przez salę Na Styku Wody i Lądu zamyka żółw jaszczurowaty. Chelydra serpentina prowadzi półwodny tryb życia, czas dzieli między płytkie rzeki lub bagniska, a poranne wygrzewanie się na lądzie. Zamieszkuje płytkie wody o mulistym dnie na obszarze od południowej Kanady po północne tereny Ameryki Południowej. Zwykle czatuje na zdobycz w płytkiej wodzie. W sytuacjach zagrożenia jest wyjątkowo agresywny. Jego szczęka zakończona jest ostrymi hakami. Wiemy już, że ten drapieżnik lubi dobrze zjeść, a czego w hodowli nie znosi? Z pewnością do takich sytuacji należą zabiegi pielęgnacyjne, tj. szorowanie skorupy.