Słodka czy słona? Zwierzęta sportretowane w tej sali pochodzą z wód morskich. W żadnej innej sali wystawy karmienie nie przebiega tak dynamicznie jak wśród Wodnych Zwierząt Świata. Zaczyna się żerowanie – jeden z podstawowych procesów życiowych. Już od zamierzchłych czasów żeglarze wiedzieli, że dużym drapieżnikom morskim towarzyszą niewielkie pręgowane ryby. Nazwano je pilotami ze względu na ich specyficzny sposób zachowania, jako że krążą wokół większych zwierząt niczym satelita. Naucrates ductor jest czyścicielem, ponieważ usuwa z ciał, np. rekinów, dokuczliwe pasożyty zewnętrzne. Do współbiesiadników oprócz wargatka sanitarnika Labroides dimidiatus, który czyści uzębienie większych drapieżników, należy też argus zielony. Zaczerpnięta z greki nazwa Scatophagus oznacza „pożeracz nieczystości”, a wzięła się stąd, że gromady dorosłych okazów pływają w portach Dalekiego Wschodu pomiędzy statkami zjadając wszystko co tam można znaleźć.
Nocą podwodny świat nabiera zupełnie innego wymiaru. Zwierzęta rafy koralowej wiodą dość uporządkowane życie. Gdy zapada zmierzch, stworzenia, które za dnia krzątały się wśród raf, znikają, by ustąpić miejsca wyruszającym na polowanie nocą. Podobna chwila zastoju powtarza się o poranku, gdy nocna zmiana powraca do swoich kryjówek, a dzienni zmiennicy dopiero się budzą.
Ryby pojawiające się na rafie nocą wyróżniają się zwykle większymi oczami i czerwonym ubarwieniem. Taki wygląd przybrał hajduczek murdjan Myripristis murdjan.
Pod osłoną nocy polują w naturze mureny, które za dnia kryją się wśród nadbrzeżnych skał i w rafach koralowych. Niektóre stale demonstrują swoje uzębienie. Rany zadane ostrymi zębami tej ryby mogą być bardzo niebezpieczne – tym bardziej, że niektóre gatunki osiągają spore rozmiary. Charakterystyczne nozdrza muren przyjmują czasem postać długich rurek. Ich budowa świadczy o doskonałym węchu, który przydaje się rybom w czasie wypraw na polowanie. Gdyby zębaczowate Anarhichadidae żyły w tych samych wodach co mureny, obie ryby mogłyby stanąć do konkursu na najbardziej przeraźliwe szczęki. Jednak zębacze występują jedynie w chłodnych wodach półkuli północnej. Stale uchylona paszcza tej ryby wzbudza respekt. Z przodu na szczękach widnieją mocne kły, ale głębiej znajdują się zęby z zaokrąglonymi koronami, przystosowane do rozgniatania twardych pancerzy. Także podniebienie jest wyposażone w zęby miażdżące, ułożone w trzech szeregach. Zdobycz (mięczaki, szkarłupnie, jamochłony, dużo rzadziej ryby) oderwane od podłoża przednimi zębami dostaje się pomiędzy żarna pozostałych. O sile szczęk wiedzą nieostrożni rybacy, którym wyciągnięte na pokład zębacze przegryzały but.
Morza są pełne niespodzianek, lecz wciąż prawdą pozostaje to co napisał William Shakespeare: „Ryby żyją w morzu, tak jak ludzie na lądzie; wielcy pożerają małych…”