Jeżeli jesteś na tej stronie, prawdopodobnie odwiedziłeś ekspozycję Akwarium Gdyńskiego podczas Tygodnia Rekina i zdobyłeś hasło poznając nasze zwierzęta.

Witaj i gratulacje!

Hasło, które uzyskałeś – czyli „lamna śledziowa” to rekin pelagiczny, czyli taki, który pływa w toni morskiej. Zakonserwowany okaz tego gatunku można zobaczyć w Sali Dydaktycznej Akwarium Gdyńskiego. Ciekawostką jest fakt, że jest to jeden z większych rekinów, które można spotkać w zachodniej części Bałtyku. Dawniej był to gatunek intensywnie poławiany, jednak gdy jego populacja drastycznie się zmniejszyła, połowy ograniczono. Ryba ta może żyć nawet 40 lat.

Większość rekinów Akwarium Gdyńskiego to rekiny żyjące przy dnie. Należą one do ryb chrzęstnoszkieletowych, podobnie jak płaszczki. Dlatego podczas Tygodnia Rekina nie zapominamy o ich kuzynach. Jeśli chcesz zapamiętać ryby chrzęstnoszkieletowe z naszej ekspozycji, pobierz darmową tapetę na telefon lub na komputer. Poniżej możesz również dowiedzieć się o nich nieco więcej.

Zapisz ulubiony gatunek na swoim telefonie!

Nasze rekiny

Rekin bambusowy

Jest to niewielki rekin przydenny zamieszkujący rafy koralowe i zatoki Zachodniego Indo-Pacyfiku od Australii do Indii i Japonii. Jest to rekin jajorodny. Jest gatunkiem popularnym w akwarystyce ze względu na jego niewielkie wymagania i tolerancję na zmiany w warunkach środowiskowych, a zwłaszcza hipoksję (niski poziom nasycenia wody tlenem). Prowadzi nocny tryb życia, w ciągu dnia spędza czas ukryty w zakamarkach raf koralowych. Badania przeprowadzone w Steinhart Aquarium w Kalifornii wykazały, że samice rekina bambusowego mają zdolność długookresowego przechowywania spermy samca, co umożliwia opóźnione zapłodnienie. Młode osobniki rekina bambusowego mają wyraźne czarno-białe pasy na ciele, co stanowi kolorystykę maskującą dopasowaną do struktury raf koralowych. U osobników dorosłych pasy te są niewyraźne. Żyją prawdopodobnie do 25 lat.

Rogatki

Na zdjęciu powyżej widzimy samca rogatka japońskiego. Skąd wiemy, że to samiec? Płeć ryby chrzęstnoszkieletowej łatwo rozpoznać po obecności (lub braku) pterygopodium – wyraźnego aparatu kopulacyjnego u samców w postaci dwóch wydłużonych struktur po brzusznej stronie ryby. Rekiny te mają zdolność wywracania żołądka na lewą stronę. Wypluwają go przez pysk i pozbywają się niechcianych treści.

Jedną z cech charakterystycznych rogatka są jego zróżnicowane zęby umieszczone w dużej, tępo zakończonej głowie z wydatnymi guzami nadoczodołowymi. Przednie zęby są małe, ostre i spiczaste, podczas gdy tylne zęby są płaskie i tępe. Służą one do przytrzymywanie, łamania, a następnie miażdżenia i mielenia skorup mięczaków i szkarłupni. Młode osobniki mają ostrzejsze zęby, a ich dieta opiera się głownie na miękkim pokarmie.

Triakis

Ten przedstawiciel ryb chrzęstnoszkieletowych zasiedla północno-zachodnią część Oceanu Spokojnego od południowej Syberii, poprzez Japonię, Koreę i Chiny, do Tajwanu. Jest on związany z dnem szelfów kontynentalnych, od bardzo niewielkich głębokości do nawet 150 m. Toleruje niższe zasolenie, dlatego też jest często spotykany w ujściach rzek i płytkich zatokach, zwłaszcza na obszarach piaszczystych i porośniętych roślinnością, w tym trawą morską. Ten średniej wielkości gatunek rekina dorasta do 1,5 m długości. Samce dożywają 15 lat, zaś samice – 18. Prowadzi nocny tryb życia, zaś w ciągu dnia szuka kryjówek, m.in. w jaskiniach. Dojrzałe rekiny odżywiają się bezkręgowcami bentosowymi takimi jak szczetnice, w ich diecie obecne są skorupiaki, takie jak krewetki, kraby czy krewetka modliszkowa, jak również głowonogi, w tym ośmiornice.

Rekin marmurkowy

Jest to słabo poznany gatunek endemiczny północno-zachodniej części Australii, zasiedlający przybrzeżne obszary od Portu Hedland na zachodzie do Wyspy Melville na północy. Zamieszkuje on płytkie wody o głębokości dochodzącej do 4 metrów, chociaż przypuszcza się, że może przebywać również na większych głębokościach. Jest ściśle związany z dnem. Preferuje dno piaszczyste, bądź pokryte skałami, wśród których szuka schronienia. Jest to jeden z mniejszych rekinów, maksymalna całkowita długość jego ciała wynosi 60 cm. W skład jego diety wchodzą wieloszczety, mięczaki, skorupiaki oraz małe ryby. Ma on zaokrąglony pysk, a jego smukłe, brązowe ciało pokryte jest szerokimi, szarymi pasami oddzielonymi od siebie jasnymi obszarami. Bardzo często ciemne obszary obrysowane są licznymi, czarnymi kropkami, które mogą się zlewać i tworzyć nieregularną linię. Młode osobniki mają prostszy wzór, jedynie z szerokimi ciemnymi pasami. Nie ma on wartości handlowej. Nie jest również chwytany jako przyłów przy połowach komercyjnych, ze względu na zajmowane przez niego siedlisko.