Rząd: Orectolobiformes
Rodzina: Orectolobidae

Orectolobus wardi

Wobbegong północny to przedstawiciel ryb chrzęstnoszkieletowych zasiedlający wody Zachodniego Pacyfiku okalające północną część Australii od Queensland przez Terytorium Północne do Australii Zachodniej. Jest on związany z rafami koralowymi, gdzie najczęściej spotkamy go na niewielkich głębokościach od 1 do 3 metrów, często w miejscach z mętną wodą. Niekiedy spotykany jest także na głębokości dochodzącej do 40 m.

Prowadzi nocny tryb życia. Osiąga niewielkie rozmiary ciała. Jego długość całkowita wynosi co najmniej 63 cm, możliwe są także osobniki dorastające do 1 m długości. Jego ciało jest spłaszczone, co ma związek z jego trybem życia, kiedy to większość czasu spędza leżąc na dnie. Charakterystyczne są również wyrostki na głowie, przypominające brodę, które służą do zwabiania ofiary, jak również do kamuflażu. Sama nazwa wobbegong, pochodząca z języka Aborygenów, oznacza „kudłatą brodę” i odnosi się ona właśnie do przydatków wokół paszczy rekina. Kolorystyka jego ciała jest różnorodna, opiera się jednak głównie na odcieniach brązu. Na grzbiecie widoczne są zaokrąglone ciemne plamy z jasnymi obrysami przeplatane szerokimi ciemnymi obszarami i kilkoma dużymi ciemnymi plamami (siodłami). Ubarwienie zapewnia im doskonały kamuflaż, który dodatkowo jest wspomagany przez umiejętność zmiany kolorystki ciała w przeciągu kilku dni.

Pomimo, iż zwierzę to zamieszkuje płytkie wody jest nadal słabo poznane. Przypuszczalnie żywi się bezkręgowcami dennymi i rybami, ale jego dieta wciąż jest nieznana.

Pewne jest, że jest on drapieżnikiem zasadzkowym, który wykorzystuje swój kamuflaż do ukrywania się wśród skał oraz raf i łapania mniejszych ryb, które podpłyną zbyt blisko.

Wsysa ją wówczas do paszczy, gdzie nabija się na ostre zęby. Posiada on dwa rzędy powiększonych zębów przypominających kły w górnej szczęce oraz trzy w dolnej. Płetwonurkowie zaobserwowali także inny sposób polowania na ofiarę, kiedy to rekin skrada się do niej. Ze względu na swój powolny metabolizm, nie muszą pobierać pokarmu tak często jak inne rekiny.

Jest to ryba rozdzielnopłciowa osiągająca dojrzałość płciową przy długości całkowitej wynoszącej 45 cm. Jest to gatunek jajożyworodny. Samica składa jaja, które pozostają w jej ciele, jednak nie są z nim w żaden sposób połączone. Młode składniki odżywcze czerpią jedynie z żółtka. Nietypowa jest liczba składanych jaj. Mioty liczą po 20 osobników i więcej. Po wykluciu z jaja młody, w pełni wykształcony osobnik opuszcza ciało samicy. Wobbegongi są wykorzystywane w Australii w przemyśle gastronomicznym, jako mięsny składnik „fish and fries”. Zastosowanie znajduje również ich wzorzysta skóra, która jest wykorzystywana do produkcji galanterii skórzanej.

W jaki sposób oddycha wobbegong?

Rekiny dywanowe oddychają inaczej niż rekiny poruszające się w toni wodnej, które pływają z otwartą paszczą zapewniając sobie w ten sposób ciągły przepływ wody natlenionej przez skrzela. Ze względu na osiadły tryb życia wobbegonów i umiejscowienia ich otworu gębowego od spodu ciała, pobieranie natlenionej wody przez paszcze wiązałoby się również z pobieraniem piasku z dna. W związku z tym rekin dywanowy oddycha przez przetchlinki, które są znacznych rozmiarów i znajdują się tuż za oczami. Są one łatwiej dostrzegalne niż oczy, w ten sposób ochraniając je przed atakami innych zwierząt.